Αγαπητές/οί συνάδελφοι, εκπαιδευτικοί, αγαπητοί
γονείς, αγαπητά μου παιδιά. Έφτασε η ώρα της αφυπηρέτησης μου και αισθάνομαι
την αδήριτη ανάγκη να επικοινωνήσω γραπτά μαζί σας  και να μοιραστώ
κάποιες σκέψεις με όσους συμπορεύτηκα στην εκπαιδευτική μου περιπέτεια. Ξεκινώντας
να γράφω τις σκέψεις μου, προσπάθησα να φέρω στο νου μου κάποια εικόνα που θα
μπορούσε να λειτουργήσει σαν αφετηρία. Κάτι που θα μπορούσε να συνοψίσει τη
σχολική μου πορεία για τριάντα εφτά ολόκληρα χρόνια. Κατέληξα πως δύσκολα θα
μπορούσα να σταθώ σε μια μοναδική! Γιατί τελικά, η ουσία αυτής της πορείας
βρίσκεται, μάλλον κάπου πίσω απ’ όλες αυτές τις εικόνες. Ο χαρακτήρας μου, η
προσωπικότητά μου, η ψυχοσύνθεσή μου φιλτράρισαν αυτή την πρώτη ύλη και την
ταίριαξαν στα μέτρα μου. Η πηγή παραμένει η ίδια και ίσως αποτελέσει σημείο
συνάντησης, νοητής ή πραγματικής, όταν θα χρειαστεί να κοιτάξω πίσω, να σκεφτώ,
να αναζητήσω αυτό που σήμερα αναγκαστικά εγκαταλείπω! ΕΣΑΣ και ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ!
Κάπου εδώ το ταξίδι τελειώνει. Πονάει όταν τελειώνει κάτι, ειδικά όταν το
αγάπησες τόσο πολύ και βεβαίως όταν σου έδωσε τόσες χαρές, αλλά και πίκρες. 
Πονάει πολύ! Όταν όμως κλείνει ένας κύκλος, 
είναι σίγουρο ότι θα ανοίξει ένας άλλος. Μ’ αυτή την αλήθεια για τη ζωή
προσπαθούσα πάντα να οδηγήσω εσάς τους μαθητές μου σ ’έναν καινούριο δρόμο
γεμάτο περιπέτειες, γεμάτο γνώσεις, ελπίζοντας πάντα να εκπληρωθεί η φιλοδοξία
του στοχαστή: « Ο δάσκαλος να είναι δύναμη, πράξη ο μαθητής και το σχολείο
γιορτή!» Αγαπητοί μου γονείς τριάντα εφτά χρόνια διαρκούς αγώνα για το καλό του
σχολείου. Μαζί σας βρισκόμουν σε καθημερινή επαφή, κατανοώντας τις αγωνίες σας,
αλλά και τις δικαιολογημένες σας απαιτήσεις για καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών
σας. Χτίστηκε ένα πεδίο αμοιβαίας εμπιστοσύνης και πολλές φορές μάλιστα αυτό
αποτέλεσε για μένα ισχυρό εργαλείο στην διεκδίκηση των διαφόρων αιτημάτων.
Αγαπητοί μου συνάδελφοι παλέψαμε για ένα σχολείο, που θα στηρίζει όλους τους
μαθητές, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, θρησκείας. Αγωνιστήκαμε για να αμβλύνουμε
τις ανισότητες και να διασφαλίσουμε το δικαίωμα στη μόρφωση με πολλές δυσκολίες
και με υψηλές απαιτήσεις. Προσπαθούσαμε πάντα για το καλύτερο δυνατό
αποτέλεσμα. Κι αν πολλές φορές οι αντοχές μας έμπαιναν σε δοκιμασία, βρίσκαμε
πάντα τον τρόπο να φτάνουμε με ικανοποίηση στο τέλος του δρόμου. Καταφέρναμε
όπου δεν υπήρχε δρόμος, εμείς να τον ανοίγουμε, συλλογικά, συντεταγμένα, με
πρόταγμα την ηθική και την ανθρώπινη αξία!
Ευτύχησα να γνωρίσω εξαιρετικούς, σπουδαίους, ικανούς
και αφοσιωμένους στην αποστολή τους συναδέλφους και να μοιραστώ μαζί τους επιτυχίες,
συγκινήσεις και το όραμα μιας Παιδείας με στόχο τη δημιουργία μιας συνεκτικής
και δίκαιης κοινωνίας μορφωμένων πολιτών προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος.
Σας ευχαριστώ για ό, τι μου μάθατε και για όσα με κάνατε να αισθανθώ. Θα σας
θυμάμαι με απεριόριστη εκτίμηση και ευγνωμοσύνη για την εμπιστοσύνη που μου
δείξατε στην άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων μου. Σας κρατώ σε μια
ξεχωριστή θέση στην καρδιά και την σκέψη μου. Να κρατήσετε το υπέροχο
παιδαγωγικό κλίμα που διαμορφώθηκε στο σχολείο και να είστε αγαπημένοι. Να
συνεργάζεστε συστηματικά. Οι υπερπαραγωγές έχουν πολλούς συντελεστές που
εναρμονίζονται κάτω από τον φωτισμένο σκηνοθέτη. Ευελπιστώ στο μέλλον να
ανακαλείτε στη μνήμη σας μια θετική εικόνα για το άτομό μου, η υστεροφημία
είναι ιδιαίτερα σημαντική για μένα. Μπορεί η υπηρεσιακή συνεργασία μας να
διακόπτεται η ανθρώπινη, όμως, επικοινωνία μας ελπίζω να διατηρηθεί. Σας
διαβεβαιώνω ότι και έξω από την εκπαίδευση θα νιώθω πάντα συνάδελφος και με τις
γνώσεις, την εμπειρία και τις όποιες δυνάμεις μου θα είμαι παρών, θα συνεχίζω
να στηρίζω τον αγώνα σας.
Με βαθιά συγκίνηση και ένα βήμα πριν την Ιθάκη, σας
αποχαιρετώ και εύχομαι σε όλους/ες  σας κάθε προσωπική και οικογενειακή
υγεία και ευτυχία. Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την εμπιστοσύνη και στήριξή
σας και σας ζητώ συγγνώμη για ό,τι δεν κατάφερα και ήταν στις προσδοκίες σας!
Καλό Καλοκαίρι σε όλους σε πείσμα των δυσκολιών και
των προβλημάτων.
Νά στε πάντα όλοι καλά
Γεωργιάδης Δημήτρης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου